आज माझ्या वेदनेला
पुन्हा नव्याने जाग आली
बेफिकीर रात्र सरली
अन दुखःची पहाट झाली
किती ओंजारावे किती गोंजारावे
वेदनेला या अजून किती जपावे
लाड पुरवता पुरवता वेदनेचे
सायंकाळहि आता जवळ आली
कधी वाटते लावावे मलम
तर कधी वाटते मारावी फुंकर
तळहाताच्या फोडासम जपताना
आयुष्याचाच ती एक भाग झाली
तुझा स्पर्श वेदनेला होता
सल देण्याचेही ती विसरली
मिठीत तुझ्या विसावताना
वेदना आता सुगंधी झाली
- योगिता
लाड पुरवता पुरवता वेदनेचे
सायंकाळहि आता जवळ आली
कधी वाटते लावावे मलम
तर कधी वाटते मारावी फुंकर
तळहाताच्या फोडासम जपताना
आयुष्याचाच ती एक भाग झाली
तुझा स्पर्श वेदनेला होता
सल देण्याचेही ती विसरली
मिठीत तुझ्या विसावताना
वेदना आता सुगंधी झाली
- योगिता
No comments:
Post a Comment