जिवंत आहे जरा जरा मी दिवा जसा विझताना

जिवंत आहे जरा जरा मी दिवा जसा विझताना,
अखेरची भेट आपली या उदास खिन्न क्षणांना,
तुटून गेलेत सर्व धागे आता तुझी ना कुणी मी,
विरून जातील प्राण माझे, उद्या नसेन कुठेहि,
जळे हृदय माझे, कधी तुझेच जे होते,
आता कसे तुझ्यावीण या जीवनाचे वाहायचे ओझे.......
कळे न कुठले तुफान आले,लुटून नेले दिव्यांना,
अनोळखी लागले दिसू मी तुझ्याच मग डोळ्यांना,
अशी तुझी हि नजर बदलली,तुला कशास विचारू?
आता न फिरशील कधी न मागे,तुला कशास पुकारू?
नव्या दिशा अन नवीन वाटा, तुझा नवीन किनारा,
दिलास तू सोबतीस मजला,भयाण वादळवारा,
जळे हृदय माझे, कधी तुझेच जे होते,
आता कसे तुझ्यावीण या जीवनाचे वाहायचे ओझे.......
मनात जे एक स्वप्न होते, ताडेच त्याला गेले,
जाळून गेली तहान माझी,तृषार्त ओठ जळाले,
जरी किती पूर आसवांचे,उरात माझ्या आले,
टिपूसही पापणीत नाही, सुकून गेले डोळे,
उन्हात माझा प्रवास आता, नसेल सोबत कोणी,
कधीतरी सापडेल तुजला,धुळीत माझी विराणी,
जळे हृदय माझे, कधी तुझेच जे होते,
आता कसे तुझ्यावीण या जीवनाचे वाहायचे ओझे......
जिवंत आहे जरा जरा मी दिवा जसा विझताना,
अखेरची भेट आपली या उदास खिन्न क्षणांना,
तुटून गेलेत सर्व धागे आता तुझी ना कुणी मी,
विरून जातील प्राण माझे, उद्या नसेन कुठेहि,
जळे हृदय माझे, कधी तुझेच जे होते,
आता कसे तुझ्यावीण या जीवनाचे वाहायचे ओझे.......